Apteka z natury, bloczek tekstowy
Jarmuż
Opis
Jarmuż (łac. Brassica oleracea L.var. sabellica L) to warzywo, które swoim bogactwem składników odżywczych wyróżnia się na tle innych warzyw z rodziny roślin krzyżowych. Postrzępione liście stanowią jego cechę charakterystyczną. Jarmuż jest doskonałym uzupełnieniem sałatek, koktajli, gulaszów czy zup.
Jarmuż cechuje się szczególnie dużą zawartością witaminy C, kwasu foliowego, beta-karotenu, potasu, wapnia, manganu i magnezu. Jest również nieocenionym źródłem polifenoli - grupy przeciwutleniaczy. Ma ogrom właściwości prozdrowotnych, dlatego też zachęcamy, aby częściej się pojawiał w codziennym jadłospisie.
Więcej o wartościach odżywczych jarmużu poczytasz tutaj Kliknij
Jeśli chcesz zobaczyć przepisy z gramaturą produktów dostosowaną do Twoich potrzeb i diety zarejestruj się Możesz to zrobić zupełnie za darmo.
Przeciwwskazania
Nie wszyscy mogą jeść jarmuż w nieograniczonych ilościach. Istnieją jednostki chorobowe, dla których spożywanie dużych ilości jarmużu będzie przeciwwskazane. Są to:
- osoby z chorobami tarczycy (ze względu na substancje goitrogeny, które mogą zaburzać wchłanianie jodu),
- osoby przyjmujące leki rozrzedzające krew (przez dużą zawartość witaminy K, która może wchodzić w interakcje z tymi lekami).
Zastosowanie
Jarmuż to doskonałe źródło polifenoli i witaminy C - bardzo silnych przeciwutleniaczy. Są one kofaktorami wielu enzymów, zmniejszają stężenie białek CRP (białka ostrej fazy), usuwają wolne rodniki, uczestniczą w regeneracji alfa-tokoferolu (witaminy E) i zmniejszają stres oksydacyjny.
Ze względu na dużą ilość błonnika pokarmowego, jarmuż będzie wpływał na prawidłową pracę układu pokarmowego.
Jarmuż charakteryzuje się niską kalorycznością, niskim indeksem glikemicznym i dużą ilością błonnika pokarmowego, dlatego też jest zalecany osobom z nadwagą/otyłością.
Jarmuż wykazuje zdolność do hamowania oksydacji LDL i VLDL, dzięki czemu może zapobiegać tworzeniu się blaszki miażdżycowej.
Jarmuż charakteryzuje się niską kalorycznością, niskim indeksem glikemicznym i dużą ilością błonnika pokarmowego, dlatego też jest zalecany osobom z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej (insulinoopornością, cukrzycą).
Badania sugerują działanie przeciwbakteryjne jarmużu wobec takich bakterii, jak P. aeruginosa, E. aerogenes, S. typhimurium, S. sonnei, E. coli i H. pylori.
Jarmuż zawiera produkty degradacji glukozynolanów - indolo-3-karbinol i sulforafan, które mają udowodnione działanie przeciwnowotworowe.
Jarmuż zawiera dość dużą ilość luteiny (aż 40 mg), którą głównie wiąże się z opóźnianiem procesów degeneracyjnych w obrębie plamki żółtej. Spożycie zaledwie 6-20 mg luteiny może zapobiegać chorobom oczu (jarmuż ma 39 mg luteiny/100 g produktu).